هواپیمایی مرموز یا اولین بمبافکن نسل ششم جهان!
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۱۹۵۸۵
به گزارش تابناک به نقل از خبرآنلاین، تازهترین بمبافکن استراتژیک جهان دیروز رونمایی شد و اطلاعاتی هر چند اندک از این هواپیمای مرموز در اختیار رسانهها قرار گرفت.
بی ۲۱ ریدر با صرف حدود ۲۵ میلیارد دلار هزینه به این مرحله رسیده است و در آینده قرار است جای بمبافکنهای مشهوری چون بی ۲ اسپریت، بی ۱ لنسر و بی ۵۲ را بگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نسل آینده بمبافکنهای استراتژیک
در معرفی بی ۲۱ از این پرنده مرموز به عنوان نسل آینده بمبافکنهای استراتژیک یا نخستین هواگرد نظامی نسل ششم نام بردهاند. این پرنده تقریبا سه دهه پس از معرفی بی ۲ اسپریت به جهان معرفی شده است.
بی ۲ اسپریت اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی پا به عرصه گذاشت و در زمان خودش تبدیل به جهشی بزرگ در عرصه هوانوردی نظامی شد.
البته به نظر نمیرسد بی ۲۱ همانند اسپریت چنان جهشی در عرصه هوانوردی نظامی باشد چنانچه در طراحی بسیاری از ویژگیهای اسپریت را به ارث برده است و البته طراحی آن به شکلی است که هزینه ساخت و نگهداری آن به شکل چشمگیری پایینتر است.
همین هزینه پایین سبب شده است که در مرحله اول برنامهای برای به خدمت گرفتن حدود ۱۰۰ فروند از این بمبافکن در پیش باشد. آنچه درباره این پرنده با نسلهای پیشین بمبافکنهای استراتژیک تفاوت دارد، طراحی آن برای جنگهای آینده شبکه محور است.
حسگرهای پیشرفته برای جمعآوری اطلاعات
این پرنده مجهز به حسگرهای پیشرفتهای است که میتواند از منطقه درگیری و تجیهزات دشمن اطلاعات جمعآوری کند و همزمان با حمله این اطلاعات را در اختیار دیگر تجهیزات حاضر در درگیری قرار دهد.
توانایی پرواز با و بدون خلبان از دیگر ویژگیهای بمبافکن نورتروپ گرومن بی ۲۱ ریدر است. بی ۲۱ در محفظه بزرگ داخلی خود میتواند حجم بزرگی از موشکهای نسل جدید چون JAASM را در کنار سلاحهای هستهای حمل کند.
پنهانکاری مهمترین ویژگی این پرنده است که آن را در کنار اسپریت تبدیل به تنها بمبافکنهای پنهانکار جهان میکند. پنهانکاری به پرندگان بزرگی چون بمبافکنها قابلیتهای عملیاتی بالاتری نسبت به پرندههای قدیمیتر چون لنسر و بی ۵۲ میدهد.
چالش پنهانکاری
در سالهای اخیر رقبای آمریکا چون چین دنبال یافتن راهحلی برای مقابله با پرندههای پنهانکار رفتهاند و با توسعه رادارهای جدید دنبال به چالش کشیدن فناوریهای پنهانکاری هستند.
چین مدعی است که به فناوری ساخت رادارهای کوانتومی دست پیدا کرده است که میتواند پنهانکارترین پرندهها را نیز شناسایی و رهگیری کند.
در صورت درست بودن چنین ادعایی مزیت اصلی پرندههایی چون بی ۲۱ از آنها گرفته میشود هر چند در این صورت نیز هنوز توانایی بالای رزمی و قابلیتهای شناسایی آن همچنان خطر بزرگی خواهد بود.
ناگفته نماند که چین در سالهای اخیر با سرعت بسیار دنبال ساختن بمبافکن پنهانکار خود است که شباهت بسیاری به بی ۲ اسپریت دارد.
منبع: تابناک
کلیدواژه: جام جهانی قطر آلودگی هوا تیم ملی فوتبال ایران روز جهانی معلولین بمب افکن هواپیما جام جهانی قطر آلودگی هوا تیم ملی فوتبال ایران روز جهانی معلولین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۱۹۵۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رکورد جهانی ارتفاع پرواز با این پرنده زده شد
وقتی به پرندهای نگاه میکنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کردهاید که تا چه ارتفاعی میتواند بالا برود؟
به گزارش یورونیوز، گونهای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس دال روپل (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما علیرغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوششانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود ۵ پر کامل و ۱۵تکه پر کوچکتر بود که البته همینها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوجگیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت میشود. طول بالهای قدرتمند این پرندگان به بیش از ۲ متر میرسد، با این وجود این کرکسهای روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده میکنند.
در واقع این کرکسها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوجگیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستونهای گرمایی و بالارونده جو سوار میشوند.
دانشمندان میگویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمیشوند. یکی از عمدهترین این دلایل به اکسیژن مربوط میشود.
کرکس دال روپلLip Kee/Flickr
از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، میتوان به درنای خاکستری اشاره کرد. محققان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوههای هیمالیا ثبت کردهاند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوریهای مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقهای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوجگیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقهبندی کرده است.
این گونه از کرکسها، مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشهها تهدید میشوند.
مسمومیت حاصل از آفتکشهایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمانهای دامپزشکی استفاده میشود، اما اگر کرکسهای روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کردهاند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجبآور میشود که بدانیم کرکسهای روپل میتوانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاهزخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.